Hasar heimafyrir

Mamma og bróðir minn voru að skiptast á skoðunum , þvílík læti. Ég hef búið með henni í rúmt ár og aldrei orðið vitni að öðru eins. Þótt ég ég mikið gefinn fyrir hasar og læti, þá var þetta fullmikið af því góða. Ég læddist varlega af vígstöðvunum, fór upp í herbergið mitt og faldi mig inni í búri. Enda vissi ég ekkert hvað gekk á, ég gerði ekki neitt af mér. En það var öruggara að láta sig hverfa, það næstum rauk af henni mömmu.

Mikið lifandis skelfingar varð ég feginn þegar hún kom upp til mín og ég sá að æsingurinn var yfirstaðinn. Rófan sveiflaðist líkt og pendúll þegar hún brosti og talaði blíðlega til mín. Hjúkk! Ég olli ekki þessu bræðikasti. En hvað skyldi bróðir minn eiginlega hafa gert af sér? Það hlýtur að hafa verið eitthvað hræðilegt. Hmmm,,, ég veit. Hann hefur flaðrað upp um einhvern og velt viðkomandi um koll, já eða þá að hann hefur kúkað í garðinn hennar Hrafnhildar