Hæ hó jibbý jei og jibbý jei

 

 Það er kominn Sautjándi Júní

Ég hef verið að æfa mig í rifjaáti og bæti tímann stöðugt. Mamma segir að ég hljómi eins og grjótmulningsvél við átið. Það tekur mig bara 9 sekúndur að hakka í mig svínarif  Jíhaaaa !!

 

Ég fékk líka blöðru í dag, en það er bannað að borða hana.

Einhver þarf að þrífa upp skítinn

Ég þurfti að þrífa gangstéttina við innganginn hjá ömmu. Köttur hafði verið að þvælast þar þegar ég var ekki á kattarvakt og skitið stéttina út. Ég þreif að sjálfsögðu upp eftir köttinn. Það er nefnilega bannað að skíta á stéttina hjá ömmu

Mamma varð frekar pirruð, dró mig úr átveislunni og sagði að ég ætti ekki að éta allt það sem á vegi mínum yrði

Ég skil ekki af hverju hún var að æsa sig, ég var bara að þrífa. Ég hafði enga hugmynd um það, að ég mætti ekki éta skít   

Lappi eða Lampi

 

Við mamma vorum að koma frá Tótu dýralækni. Hún þurfti ekkert að skoða mömmu núna, bara mig. Ég fékk nefnilega sár á munninn sem mig klæjaði mikið í. Og þegar mann (já eða hund) klæjar, þá er bara að klóra. En ég er með svo beittar klær að ég klóraði alltaf ofan af sárinu svo að það varð bara stærra og ljótara. Þess vegna fékk ég krem hjá Tótu til að bera á sárið. Ég er nokkuð ánægður með kremið, ég sleiki það af um leið og það er komið á. En til þess að ég gæti ekki klórað í sárið, var settur á mig skermur og það er ég ekki alveg sáttur við

Ég á alveg hrikalega mikið bágt.

Kannski heiti ég ekki Lappi núna, heldur bara Lampi

Ryksugan

,,,,,,,,,,,,,,,  er skaðræðistól. Frá því að ég heyrði í henni óhljóðin í fyrsta skiptið, hef ég grátið yfir hávaðanum og reynt að slökkva á henni. Það hefur stundum tekist hjá mér, en þá er bara kveikt á henni samstundis aftur. Ég hef ráðist á hana, hoppað ofan á henni, bitið á barkann, urrað og reynt að gera út af við hana, en án árangurs

Ryksugur eru líka hættulegar fólki

Mamma ákvað að ryksuga stofuna áðan, á meðan að kvöldmaturinn mallaði í ofninum. Hún ryksugaði með tilheyrandi hávaða og látum og gleymdi rörunum sem standa upp úr ganggólfinu. Hún gekk beint á þau og meiddi sig á vinstra færi. Hún bölvaði rörunum í hljóði, haltraði inn í eldhús og ákvað að kíkja á matinn í ofninum. En ofninn er bilaður, það rýkur sjóðheit gufa út úr litlu opi. En af því að mömmu var svo illt í fætinum eftir röra-áreksturinn, þá gleymdi hún réttu vinnuaðferðunum við bilaða bakaofninn og tókst að brenna sig á vinstri hendi

Svo nú er mamma bæði hölt og með brunasár, bara af því að hún ákvað að ryksuga. Ég ítreka því enn og aftur. Ryksugur eru skaðræðistól  

Hundaát

Þótt ég sé átvagl og næstum alæta, hef ég þó ekki étið hund. Minn hundur er næstum alheill, ég er bara búinn að gera á hann nokkur göt og rífa innan úr honum smá tróð sem ég skil svo eftir á víð og dreif um íbúðina. 

 

Hundur étur hund

Frítíminn

Helgar og aðrir frídagar eru æði. Þá getum við verið úti að leika, spilað fótbolta, keyrt í Heiðmörkina eða Elliðaárdalinn. Farið í bíltúr og fengið ís, já eða farið í heimsóknir til ættingja og vina þar sem ómælt meðlæti er á boðstólum og ég get étið nánast það sem mig lystir. Ef ég mætti ráða, væri alltaf frí. En ég fæ bara svo sjaldan að ráða

Fríin okkar undanfarið hafa eiginlega ekki verið frí. Við erum nefnilega að breyta heima hjá okkur enn eina ferðina og ég er búin að fá nóg af framkvæmdagleðinni. Hér eru brotnir veggir, timbur rifið niður, málning skafin af tréverki og það pússað. Það er sem sagt allt á öðrum endanum

Ég er því ákaflega þakklátur fyrir hluthafann, Pálma. Líf mitt væri frekar fúlt þessa dagana væri ég einkahlutafélag Mömmu ehf. Pálmi sækir mig og fer með mig út að leika, baðar mig og snyrtir. Mamma og Haddi eru svo upptekin af endurbótum að ég væri sjálfsagt orðinn brúnn af ryki og sagi ef Pálmi hugsaði ekki svona vel um mig   Þrátt fyrir frábæra umönnun Hluthafans, er ég orðinn dálítið pirraður. Hér heima er pússað og ryksugað í Sterio

Ég held að ég þurfi að komast í frí, ég hef fengi nóg af framkvæmdum heima. Kannski að Siggi, Gulli, Ævar, Maggi eða Beggý aumkvi sig yfir mig og bjóði mér heim til sín í endalaust át og dekur. Mér veitir ekki af því, ég þoli nefnilega ekki hávaðann í pússningavélum og ryksugum

 

Og brúarsmíðin hefst hvenær??

Já einmitt

Um leið og afborgun húsnæðislána er við það að sliga launþega, og verðlag Krónunnar á lífsnauðsynjum eins og mat rýkur upp, líkt og um eyðslu í hreina vitleysu og munað væri að ræða, gerir þessi velferðarstjórn bara nákvæmlega ekki neitt af viti.

Ég og Lappi (sem nú er orðinn óþarfa lúxus, sé miðað við verð á hundafóðri) mættum marga laugardaga á Austurvöll, en til hvers??

Ekki til þess að helmingurinn af þáverandi ríkisstjórn sitji áfram.

Ekki til þess að Samfylkingin láti Ísland, en ekki vandamál þess, hverfa inni í ESB.

Ekki til þess að Fjármálaeftirlitið elti uppi blaðamenn sem segja þjóðinni sannleikann.

Ekki til þess að Vinstri-Græn veiti Fjárfestingarbönkum lán á fáránlega lágum vöxtum.

Ekki til þess að sjá eign í íbúðarhúsnæðinu fuðra upp í verðbólgubáli.

Ekki til þess að búa við stjórn sem telur mikilvægara að skipta sér af Goldfingergellum, en að koma þjóð sinni til bjargar.

Mér er nokk sama um það (nú taka femínistar andköf og ég fæ aldrei inngöngu í félagið), hvort léttklæddar meyjar hanga utan í súlum eður ei. Fáist einhver til þess og/eða hefur efni á því að horfa á þær í súlunuddi, er það alfarið vandamál viðkomandi.

Ég kýs að huga að vandamálum mínum og stórs hluta þjóðarinnar. Nokkur fúin sprek gagnast lítið í þrautargöngu heillar þjóðar yfir hyldýpisgjá. Í kjafti hvaða trölls lendum við á leiðinni yfir brúna? Verðbólgutröllinu sem át húsnæðið eða Vaxtatröllinu sem gleypti vinnuveitandann.

Hversu lengi þurfum við að bíða eftir að brúarsmíð núverandi stjórnar ljúki, verkið er ekki hafið enn

 

Þetta blogg er alfarið á ábyrgð mömmu, hún fékk síðuna mína lánaða, enda hef ég ekki hundsvit á pólitík   kv. Lappi

 

 

Byggja þarf velferðarbrú

Blogg fyrir Erlu

Erla kvartaði HÁSTÖFUM á Fésbókinni vegna dvínandi áhuga fólks (og vonandi líka dýra) á að blogga. Ég ákvað því að gera mitt til þess að róa þennan frábæra vinnufélaga minn og mömmu

Ég hef verið önnum kafinn undanfarnar vikur við lagfæringar heimavið. Ekki nóg með að mála þyrfti hér heilu hæðirnar, það varð að skipta líka um gólfefni. En Mamma er ekkert sérlega góður parketleggjari, því sáum við Ævar, móðurbróðir minn, alfarið um parketlögnina

Við Ævar höfum lokið framkvæmdum á efri hæðinni. Og svona lítur vinnu/sjónvarpsherbergið út, eftir lagfæringuna. Ég yrði ekkert hissa ef næsta verkefni yrði miðhæðin. Mamma er svo hriiiiiiiiiiiiiikalega ánægð með vinnuna uppi. Kraftlyftingagaurarnir og Haddi hjálpuðu líka, enda gat ég hvorki borið húsgögn á milli hæða, né komið nýja sjónvarpinu í gang 

Elsku Erla   Nú veistu hvað hefur á daga mína drifið, þá daga sem ég ekki mætti í vinnu. Þú hringir svo bara í mig, næst þegar þú þarfnast aðstoðar við að hræða kúnnana, ég er miklu betri í því en þú

 

Litla hjálparhellan

Enn og aftur er búið að reka mig úr hjálparsveit húsmæðra í endurbótum. Ég mátti víst ekki príla upp málningartröppuna á eftir mömmu. Hún er mjög lofthrædd og hún hafði bara málningarbakkann og pensilinn til þess að halda sér í. Hvorugur gerði nokkuð gagn þegar ég skellti mér upp tröppuna til aðstoðar

Trappan riðaði, mamma veinaði en lenti þó standandi. Bakkinn og pensillinn flugu hvor í sína áttina. Gólfið er allt útatað í málningu en óþarfi að röfla yfir því. Ævar frændi minn ætlar hvort eð er að parketleggja

En mamma er hrikalega pirruð yfir málningarklessunum á nýju rúllugardínunum. Ætli við eyðum ekki morgundeginum í Ikea. Ég mun bíða rosa stilltur í bílnum á meðan mamma hleypur um í búðarferlíkinu í rúllugardínuleit

Dekurdýr

Við mamma fórum í ísbúðina áðan, ég fékk ís í brauðformi og mamma líka  Mamma heldur á mínum ís og ég á að borða hann rólega. Sleikja fyrst ísinn og fá svo bita og bita af brauðformi. Helst vildi ég fá að gleypa ísinn minn í einum munnbita og borða svo mömmu ís. En mamma ræður, svo að ég verð bara að sætta mig við hversu laaaaaangan tíma ísátið tekur

Þegar við vorum búin í ísbúðinni fórum við og sóttum bein sem Rut frænka mín var svo góð að gefa mér. Ég gat því hent mér á pulluna eftir ísátið og hámað í mig beinið. Það tók mig ekki langan tíma að bryðja beinið, mamma skiptir sér nefnilega aldrei af beinátinu. Ég get hakkað það í mig á þeim hraða sem mér hentar